Met dertig volken zijn we najaar 2023 de winter ingegaan, met dertig volken zijn we in maart de winter uitgekomen. Alle reden om tevreden te zijn.
Van twee volkjes raakte de moer niet lekker aan de leg. De ene was darrenbroedig geworden, alleen maar zonen, de andere moer was helemaal niet aan de leg gegaan. Zo vroeg in het jaar is er dan maar één oplossing: moer eruit, volk verenigen met een moergoed volk. In maart en april gaat zo’n vereniging probleemloos, gewoon de ene kast op de andere stapelen. Er valt geen onvertogen woord.
Kast ‘Thijs 5’, bevat een gekochte P-moer van september 2023. In een piepschuim zesramer de winter doorgekomen, en vanaf begin maart overgehangen in een tienramer, met sluitblokken. De groei zat er goed in en we schoven de sluitblokken steeds meer naar buiten, mooie platen broed, en daar liep de koningin weer vrolijk rond. Laatste inspectie: 11 april. Alles in orde.
Tot vanmiddag. Geen activiteit op de vliegplank. Deksel eraf, geen reactie. Plastic eraf, ramen gelicht: honderden werksters tot hun achterste verdwenen in de raten, dood. Bodem bedekt met een dikke laag bijen, een paar nog sloom kruipend over het gaas. Nergens een druppel nectar te vinden. Dit volk is onder ogen verhongerd, en we hadden het niet door. Het wrange is dat we meerdere ramen met voer op voorraad hadden, we hadden het zo kunnen geven.
De les die we leren: juist als het koud is en we lang de kasten niet in kunnen, moeten we toch op een gegeven moment de buitenste ramen van de broedkamer controleren. Zijn die grotendeels leeg, dan vooral een vol raam voer inhangen.
